Olinda

Het is best wel een lange reis per vliegtuig van Foz naar Recife. Het is ruim 1,5 uur van Foz naar Sao Paulo, hier overstappen, en dan nog eens ruim 2,5 uur van Sao Paulo naar Recife. Door het slechte weer in Sao Paulo van de afgelopen dagen - er schijnt daar wel erg veel regen te zijn gevallen met ondergelopen straten en aardverschuivingen - is ook het vliegverkeer ontregeld. Het regent vertragingen, de eerste vlucht heeft een half uur vertraging, maar ik heb gelukkig ruim 2 uur in Sao Paulo. De vlucht naar Recife heeft maar een kwartiertje vertraging. Wel een verrassing: alle binnenlandse vluchten zouden met Gol zijn, maar de vlucht naar Recife is met een toestel van Varig - die 5 jaar geleden failliet zijn gegaan. Er is een duidelijk verschil in personeelsbeleid tussen Gol en Varig: bij Gol moet je vrouw zijn, jong en een 1 maat te klein strak wit T-shirt moet je goed staan, dan mag je voor Gol werken. Als je hier niet aan voldoet dan mag je bij Varig werken.
Bij aankomst in Recife staat er weer iemand op mij te wachten, en daardoor in een minuut of 20 in Olinda. Hier voor het eerst de klok een uur terug zetten, het is nu 4 uur tijdsverschil met Nederland, was - behalve in Argentinie - tot nu steeds 3 uur. Olinda is de twin city van Recife, waarbij Recife de grote werkstad is met vele wolkenkrabbers en het oude centrum van Olinda valt onder Unesco. Mijn pousada (Dos Quatro Cantos)  ligt midden in het oude centrum. Ik krijg gelijk al 2 kadootjes: een kaart van mijn collega Conny die hier een week geleden ook zat, en een paar schoenen van haar die ze vergeten was. Dat is een vroege Sinterklaas, dat hier verder niet gevierd wordt.
Mijn kamer: ja wat moet je daar nu over zeggen - het is de deluxe suite in deze kleine pousada met 13 kamers. Een heel groot 2 persoonsbed dat je rondom helemaal dicht kan maken - kan even niet op de naam komen hoe zoiets heet - een flatscreen tv (groter dan ik thuis heb), een balkon rondom de kamer met groot zonnescherm, en de badkamer - daarin zit zelfs een jacuzi. Ik heb hier niets over te klagen.
Buiten is het feest - geen idee waarvoor - maar er loopt een bandje met muzikanten rond, en iedereen is buiten aan het bier. Dan moet je daar gewoon aan meedoen.

De volgende ochtend (5 december) blijkt dat er ook nog eens een mooi uitzicht rondom is, tot en met zeezicht aan toe. Er is ook een zwembad met daarbij ruimte voor een paar ligbedden. Alles bij elkaar het is gewoon een mooi oud koloniaal huis. Het is lekker zonnig, goed insmeren dus.

Het dorpje zelf: veel oude kerken - ooit gebouwd door de Portugezen in 15 honderd zoveel, en rond 1630 zijn de protestantse Nederlanders hier even langs geweest, en die moesten niets hebben van katholieke kerken. Dus alle kerken platgebrand, gelukkig is de huidige generatie van Olinda-ers niet haatdragend :-)

Alle huizen in het oude centrum zijn geschilderd in verschillende felle kleuren. Alleen waarom zijn dit soort plaatsen nooit op een vlak stuk land gebouwd, maar altijd tegen een heuvel op. ´s Avonds gegeten in een restaurantje met uitzicht op de nacht skyline van Recife. Aan het grote plein beneden aan de heuvel nog wat gedronken. Opvallend is dat ook hier (net als in Rio en Nederland) - de Volkswagen Golf standaard wordt afgeleverd aan blinde bestuurders (namelijk volledig zwarte ramen), volledig dove bestuurders (er zit nl. een geluidsinstallatie in met een volume ver boven de normale pijngrens). bestuurders die bang zijn om hun haar te laten zien (altijd verborgen onder een petje). Dit zijn geen vooroordelen, maar wordt gewoon bevestigd door feiten.

Daarna de berg weer beklommen, is maar 10 minuutjes. Kom ik bij de pousada - zit het hek op slot, kan ik er niet in. Bel zoeken, komt er na 5 minuten iemand aan om het hek open te doen. Het is pas half 1....

Vandaag 6 december - wordt wakker van tromgeroffel. Ik heb het idee dat er vanavond een feestje is, gezien alle voorbereidingen overal. Overal muziek, trommels, mensen lopen al in danstenu rond, ik zie het wel vanavond. Het is wel wat gek weer, soms helemaal onbewolkt, en dan komt er opeens een grote grijze wolk waar wat nattigheid uit valt. Maar de straten zijn zo warm dat je het niet eens ziet. Olinda heeft ook nog 2 stranden: maar daar durf ik geen eens zelfs op het zand te gaan lopen. Het ziet er gewoon smerig uit, maar de brazilianen trekken zich hier niets van aan, en liggen hier rustig te zonnen of te zwemmen. Het is ondiep en redelijk stilstaand water achter een strekdam in de zee, dus het spoelt ook niet echt door. Strand komt straks wel op Morro :-)

En ik had nog wat was laten doen in de pousada - mocht niet op rekening en moest cash worden afgerekend. Blijkt dat één van de schoonmaaksters van de pousada de was thuis doet. Is toch mooi.

Terwijl ik hier zit te internetten, komt de eerste groep muzikanten en zangeressen langs. Je ziet gelijk iedereen dansen op straat, gewoon leuk.