De terugreis

Vandaag aan het einde van de dag (5 voor 12) gaat het vliegtuig terug naar Nederland. Dit wordt een rommeldagje, 's ochtends alvast alles inpakken, en daarna nog even naar het strand. In de ochtend afscheid genomen van Peter en Vania, die nu nog een korte huwelijksreis gaan maken. In de pousada kan nog gedouched worden, reiskleren aan. De katamaran vertrekt om 4 uur, en ook nu zijn er weer aardig wat golven. Op de boot zijn er diverse mensen zeeziek. Bij aankomst in Salvador staat er een grote minibus op ons te wachten, om ons met z'n 7en naar het vliegveld te brengen. Hadden we geregeld met een touragent op Morro. Het is avondspits, dus het kost wat tijd om op het vliegveld te komen. Op het vliegveld eerst lange broek aantrekken, en verkleden op het toilet. Daarna inchecken - dat is een uitdaging. We hebben wel een boarding pass (geprint op Morro), maar ze kunnen niets controleren. Het computersysteem is plat. Alles moet handmatig gecontroleerd worden, bagagelabels worden met de hand geschreven, maar gelukkig wel doorgelabeled naar Amsterdam. Kost veel tijd, maar tijd zat. Nog even rustig wat eten, en de laatste reals opmaken, en dan met een uur vertraging vertrek uit Salvador richting Lissabon. Het vliegtuig is nog geen eens halfvol, dat betekent ruim zitten en liggen. Prima vlucht, heeft niet lang geduurd, maar dat komt meer omdat ik goed geslapen heb. In Lissabon is het bij de landing wel 4 graden boven 0, en het vliegtuig wordt ergens buitenaf neergezet. Dit is de eerste aanvaring met de kou in Europa.
Op de airport nog wat gedronken en afscheid genomen van de 5 anderen (zij vliegen naar Brussel) en ik vlieg met Conny naar Amsterdam. Bij aankomst in Amsterdam vriest het, bagage komt ook aan ondanks de handgeschreven labels, en het scheelt dat een vriend van Conny ons komt ophalen met de auto. In Schiedam neem ik een taxi naar huis en dat was het einde van een heerlijke vakantie en natuurlijk een mooie trouwerij.

Een boottochtje

Het blijft altijd leuk om een boottochtje te maken. Samen met Conny doe ik dat op de dag na de bruiloft. Op het 3e strand vertrekken de boten voor dit soort tochtjes. Ter plekke kunnen we kiezen uit 2 soorten boten - een soort van speedboat met stoeltjes en een gewone houten boot. We kiezen voor de laatste variant, maar zien ondertussen wel alle boten weggaan. Ondertussen zien we hoe een Cessnaatje landt op het vliegveld van Morro, dat is best wel laag over het water aanvliegen en tussen de palmbomen door op het stukje asfalt landen. Ziet er best spectaculair uit. Uiteindelijk mogen wij ook naar de boot, dat betekent wel tasje boven het hoofd houden als je naar de boot loopt. Klein bootje met een stuk of 10 mensen. Na ongeveer 2 minuten varen wordt er al gestopt, en kan er voor het eerst gesnorkeld worden....

Daarna verder langs het 2e strand, het 1e strand, en via de kop van het eiland langs de haven en dan naar de modderbaden. Hier kan je je laten insmeren met rode modder, is vast ergens goed voor. Dan varen we naar een restaurant en komt de ober langs met de menukaart. Bestelling doorgeven en dan gaan we met de boot eerst naar Robinson eiland. Dat is een grote zandbank in de zee, die bij laag water droog komt te liggen en hier kunnen we wat zwemmen en rondlopen. Er staat nog geen eens een palmboompje op dit strand. Bij een volgend eiland wat rondlopen, cashew noten plukken (het is een soort van appel, waar de cashew noot onderaan groeit), daarna terug naar het restaurant waar het eten inmiddels klaar staat.
Na het eten terugvaren, maar er zijn nu opeens vrij heftige golven. Hierdoor varieert het uitzicht van alleen maar lucht tot alleen maar zee, is een leuk stukje varen. We worden aan de voet van de pousada afgezet.

Daarna nog even lekker badderen in het zwembad en genieten van de zonsondergang vanuit het zwembad. Als het donker is blijkt dat men in het dorp nog steeds bezig is om kerstverlichting aan te sluiten. De alternatieve van aansluiten blijkt niet goed voor de stroomvoorziening, oftewel de stroom valt uit. Er zijn geen generatoren, waardoor het dus echt donker is. Weer eens kunnen genieten van een mooie, imposante sterrenhemel vanuit het zwembad. Na iets van 3 uur is de schakelaar weer gevonden, en is er weer licht. Daarna nog even snel douchen en gaan eten in een restaurantje tegenover de pousada.

Een trouwerij op Morro

Vandaag is het zaterdag en is de trouwerij van Peter en Vania. 's Ochtends is het eerst even verhuizen van de pousada aan zee naar de pousada van de trouwerij. De taxi komt ons ophalen voor de bagage, en tijdens de wandeling opeens een verrassing. We nemen een zijpaadje op het 3e strand en komen even later aan bij een echte weg met stenen (geen zand dus). Op deze weg staan zelfs een paar auto's geparkeerd - een ambulance, een bus en een landrover. Maar veel rijden kan hier toch echt niet. Bij de pousada krijgen we vrijwel gelijk onze kamers. Ik heb niet te klagen, zeer ruime kamer met zeezicht en zwembadzicht en groot balkon met hangmat.
Het is vandaag warm, er staat geen wind en het zonnetje schijnt lekker.
Het wordt een beetje een hangdag, wat lopen door het dorpje, wat badderen in het zwembad. Ondertussen kijken hoe ze alles aan het verbouwen zijn. Overal witte bloemen, alles in het wit en groen. Ook op de rand van het zwembad staan bloemen. De ceremonie zal rondom het zwembad gehouden worden.

Aan het eind van de middag verkleden en wachten tot het gaat beginnen. Omdat ik één van de getuigen ben (voor Vania) moeten we (de getuigen) boven in de pousada wachten. Zo tegen zonsondergang is het eindelijk zo ver, en gaat de ceremonie beginnen. Eerst mogen wij als getuigen naar beneden, en moeten wij op één  van de randen van de jacuzi gaan staan, daarna komen de 3 bruidsmeisjes (met de ringen) en één van de Braziliaanse (meisje van 11) maakt er gewoon een show van. Zij moet wat rozenblaadjes strooien, en doet dit ongeveer per blaadje. Zij trekt wel de aandacht. Slimme meid, die gewoon Engels aan het leren was door met ons te praten. Daarna komt Peter (in het wit gekleed) en dan komt Vania in een hele mooie cedar groene jurk.
De ceremonie wordt gedaan door een braziliaanse pastor in het Portugees. Gelukkig spreekt hij langzaam, en gebruikt simpele woorden, waardoor ik toch best wel veel kan volgen van wat hij vertelt.
Maar uiteindelijk zeggen beiden Sim (portugees voor Ja) en na het zetten van alle handtekeningen is het even paparazi tijd - het wordt een groot foto gebeuren.
Daarna begint de party, met natuurlijk om te beginnen champagne. Ook voor eten is prima gezorgd in de vorm van allerlei hapjes, en aan drankjes geen gebrek. Later op de avond is het voor de barmensen overwerken om caipirinha's te maken. Ze worden per keer sterker.
En het is heel gezellig en ik geloof dat het best laat was....

Caipirinha

Source: Wikipedia, the free encyclopedia
Caipirinha is Brazilie's nationale cocktail, gemaakt met cachaça, suiker, en limoenen. Cachaça is Brazilië's meest voorkomende gedistilleerd alcoholhoudende drank. Hoewel zowel rum als cachaça worden gemaakt van suikerriet afgeleide producten, is de meeste rum gemaakt van melasse. Specifiek voor cachaça is dat de alcohol voortkomt uit de vergisting van suikerriet sap dat daarna wordt gedistilleerd.

Het originele recept

Caipirinhas moeten in principe in één kop per keer gemaakt worden aangezien het moeilijk is om uit een grote kan in verschillende glazen evenveel van elk ingrediënt te krijgen. De limoen wordt als eerste in stukjes gesneden en in de beker gestopt. Vervolgens doet men er één of twee grote theelepels suiker bij, afhankelijk van de persoonlijke smaak. Vervolgens worden de limoenen, in de beker, uitgeperst zodat het limoensap zich met het suiker vermengt (hiervoor bestaat speciaal houten gereedschap, ook wel 'bastonete' of 'pilão' genoemd). Vervolgens wordt het ijs in blokjes (of crushed) in de beker gedaan en als laatste wordt 20 tot 50 milliliter cachaça toegevoegd.

De caipirinha wordt geserveerd in lage, brede bekers (makkelijker mixen) met twee korte rietjes. In Brazilië hebben de meeste restaurants, bars en strandtenten wel caipirinha op het menu.

Morro de Sao Paulo

Woensdag de 9e met de boot naar het eiland Morro de Sao Paulo. Om bij de haven te komen, is de taxi wel handig, taxi is netjes op tijd bij de poussada, en met een muziek dvd in de taxi van een braziliaans concert naar de haven. Hier even wachten - iedereen weer vriendelijk met tips tegen zeeziekte als, drink cocosmelk, veel water, etc. Iemand anders geeft aan dat we bij de verkeerde gate wachten, alles komt goed.

Eeven wat namen:

Peter - de bruidegom (vriend en collega)
Vania - de Braziliaanse bruid (vriendin)
Conny - collega, die 1,5 week door Brazilie heeft gereisd, en vanaf Salvador reizen we samen naar Morro de Sao Paulo voor de bruiloft.

Op de boot zitten we achterin, komt er een meisje naar ons toe die vraagt of wij Nederlanders zijn, ja raken in gesprek, en dan blijkt het de broer van Peter te zijn (de bruidegom) die net is overgekomen uit Taiwan met zijn dochter. Dus we hebben 2 uur lekker kunnen babbelen. Bij aankomst op Morro worden we op de pier  opgewacht door Peter en Vania. Terwijl zij naar hun poussada gaan (net bij de aankomstpier), gaan Conny en ik met de taxi naar het derde strand. Op het hele eiland zijn in principe geen auto´s, motoren, dus alles is lopend of per paard. De taxi is in dit geval alleen voor de bagage, en is een kruiwagen :-)

Komen we bij de poussada, is de poussada overboekt - beter gezegd van de 2 kamers met zeezicht is er al één vergeven. Alfredo de eigenaar zegt dat hij nog 2 andere poussada´s heeft en dat het daar wel gaat lukken. Blijkt dat de andere poussada eigenlijk onze eerste keus was, maar omdat deze half november verkocht zou worden werden er geen boekingen aangenomen. Alfredo is de nieuwe eigenaar, en hoewel deze wat duurder en beter is, hebben we voor dezelfde prijs nu hier 2 kamers. Niet alleen zeezicht, maar vanaf de balustrade zou je met hoog water zo de zee in kunnen springen.

´s Avonds gaan we naar het dorp en bij het zwembad van de poussada van Peter en Vania zit een compleet nest Nederlanders, iets van een stuk of 14. Allemaal gasten voor de trouwerij. De meeste kennen we al van verjaardagen, dus dat is even bijpraten. Met z´n allen eten aan het 2e strand met de groep.

De volgende dag naar het 4e strand gelopen, en hier onder een grote rieten parasol een flink aantal uurtjes kunnen bijbruinen (sorry Leo, het is wel erg bruin geworden). Het is een heel vervelende locatie :-) groot wit strand, palmbomen, blauwe lucht, zee, en bar. De temperatuur van de zee is vergelijkbaar met lauw theewater. Dat is zwaar afzien, dat is wel een week of wat of nog langer vol te houden.

´s Avonds in het dorp met de hele groep gegeten en op de terugweg nog wat caipirinha´s genuttigd.
´s nachts gebeurd er iets bizars - het regent en hard ook, water staat in mijn kamer, omdat de deuren openstaan.
Vandaag vrijdag is het zwaar bewolkt en wel erg warm en vochtig, benauwd. Maar in de loop van de ochtend klaart het op, en wordt het weer lekker strandweer.

Salvador

Met het vliegtuig van Olinda naar Salvador gevlogen, is ruim een uur vliegen. Dat kan evt. ook met de bus, en dan doe jer zo´n 14 uur over. Opnieuw netjes opgewacht bij de airport, en naar de poussada gebracht. Deze ligt een paar 100 meter buiten de wijk Pelourinho, de oude wijk van Salvador. Het is een schitterende poussada met uitzicht over de haven van Salvador en een groot terras. Ook de kamer is groot en netjes. Grote badkamer, prima. Kreeg hier een sms-je van Conny dat zij vertraagd is, de bus heeft pech. Ik meld dat bij de poussada, en dan blijkt dat degene die haar opwacht bij het busstation al 2 keer gebeld heeft om te vragen of ze er misschien toch al was. ´s Avonds Salvador in, maar om 21 uur is het al redelijk uitgestorven. Nog wel een restaurantje gevonden, en dat werd steeds kleiner. Alle tafels en stoelen verdwenen naar binnen, totdat het restaurant nog maar 1 tafel had, waar wij aan zaten.

Volgende dag (8 december) is er een groot katholiek feest in Salvador, Onbevlekte Ontvangenis Dag voor katholieken. In een processie met veel muziek worden een aantal beelden naar de kerk gebracht. Een kerk in de lage stad, hier is een groot feest, heel veel mensen, muziek, maar vooral veel bier. Feestaanbieding 3 koude blikken Skol van een halve liter voor 5 Real, dat is ongeveer 1,75 Euro.
Bij de haven Maritimo Tourismo kaartjes gekocht voor de boot naar Isla de Morro de Sao Paulo voor morgen.

In de middag verder door de stad gelopen, en ´s avonds op het Terreiro Jesus gegeten en gedronken. Vooral veel heel lekkere Caipirinha´s bij een straatstalletje op het plein. Deze barman had wat last van ADHD gedrag, iedere 10 minuten moest hij aan de andere kant van het plein een emmertje ijs halen, o.a. nodig voor caipirinha. Elke keer maakte hij ook iets teveel klaar, en zette dan de mengbeker met het restant apart voor ons neer, zodat we konden bijvullen.

Overstromingen in Brazilië

Het goede nieuws voor het weer is het weercijfer tot medio volgende week voor Salvador, een 9 of 8. Temperatuur 31 tot 33 graden overdag en snachts 25 graden. Het is afzien ik weet het.

Het slechte nieuws is dit - ik had er al iets over in de weblog geschreven, maar het is toch nog erger dan ik dacht:
Hevige overstromingen en modderstromen in de zuidelijke helft van Brazilië hebben al aan minstens 20 mensen het leven geëist. 130 Steden hebben al de noodtoestand uitgeroepen.
Afgelopen vrijdag kwam in Sao Paulo het water tot de borst. In Rio de Janeiro zijn meer dan 18 000 mensen dakloos geworden.
Ten zuiden van de evenaar komen deze tijd van het jaar altijd heftige regen en onweersbuien voor. Dit komt door de positie van de Inter-Tropische Convergentie Zone (ITCZ). Dit is een zone met relatief lage druk, hierdoor zijn er veel stijgende bewegingen en ontstaan er grote onweerssystemen. Elk jaar oscilleert deze convergentie-zone rond de evenaar. In de zomer op het noordelijk halfrond ligt de ITCZ ten noorden van de evenaar, en in de winter eronder.
De komende dagen wordt er meer regen verwacht, vooral in het midden van het land zal er weer veel neerslag vallen.
Auteur: Natalie Theeuwes
6 december 2009
source: http://www.weeronline.nl/

Olinda

Het is best wel een lange reis per vliegtuig van Foz naar Recife. Het is ruim 1,5 uur van Foz naar Sao Paulo, hier overstappen, en dan nog eens ruim 2,5 uur van Sao Paulo naar Recife. Door het slechte weer in Sao Paulo van de afgelopen dagen - er schijnt daar wel erg veel regen te zijn gevallen met ondergelopen straten en aardverschuivingen - is ook het vliegverkeer ontregeld. Het regent vertragingen, de eerste vlucht heeft een half uur vertraging, maar ik heb gelukkig ruim 2 uur in Sao Paulo. De vlucht naar Recife heeft maar een kwartiertje vertraging. Wel een verrassing: alle binnenlandse vluchten zouden met Gol zijn, maar de vlucht naar Recife is met een toestel van Varig - die 5 jaar geleden failliet zijn gegaan. Er is een duidelijk verschil in personeelsbeleid tussen Gol en Varig: bij Gol moet je vrouw zijn, jong en een 1 maat te klein strak wit T-shirt moet je goed staan, dan mag je voor Gol werken. Als je hier niet aan voldoet dan mag je bij Varig werken.
Bij aankomst in Recife staat er weer iemand op mij te wachten, en daardoor in een minuut of 20 in Olinda. Hier voor het eerst de klok een uur terug zetten, het is nu 4 uur tijdsverschil met Nederland, was - behalve in Argentinie - tot nu steeds 3 uur. Olinda is de twin city van Recife, waarbij Recife de grote werkstad is met vele wolkenkrabbers en het oude centrum van Olinda valt onder Unesco. Mijn pousada (Dos Quatro Cantos)  ligt midden in het oude centrum. Ik krijg gelijk al 2 kadootjes: een kaart van mijn collega Conny die hier een week geleden ook zat, en een paar schoenen van haar die ze vergeten was. Dat is een vroege Sinterklaas, dat hier verder niet gevierd wordt.
Mijn kamer: ja wat moet je daar nu over zeggen - het is de deluxe suite in deze kleine pousada met 13 kamers. Een heel groot 2 persoonsbed dat je rondom helemaal dicht kan maken - kan even niet op de naam komen hoe zoiets heet - een flatscreen tv (groter dan ik thuis heb), een balkon rondom de kamer met groot zonnescherm, en de badkamer - daarin zit zelfs een jacuzi. Ik heb hier niets over te klagen.
Buiten is het feest - geen idee waarvoor - maar er loopt een bandje met muzikanten rond, en iedereen is buiten aan het bier. Dan moet je daar gewoon aan meedoen.

De volgende ochtend (5 december) blijkt dat er ook nog eens een mooi uitzicht rondom is, tot en met zeezicht aan toe. Er is ook een zwembad met daarbij ruimte voor een paar ligbedden. Alles bij elkaar het is gewoon een mooi oud koloniaal huis. Het is lekker zonnig, goed insmeren dus.

Het dorpje zelf: veel oude kerken - ooit gebouwd door de Portugezen in 15 honderd zoveel, en rond 1630 zijn de protestantse Nederlanders hier even langs geweest, en die moesten niets hebben van katholieke kerken. Dus alle kerken platgebrand, gelukkig is de huidige generatie van Olinda-ers niet haatdragend :-)

Alle huizen in het oude centrum zijn geschilderd in verschillende felle kleuren. Alleen waarom zijn dit soort plaatsen nooit op een vlak stuk land gebouwd, maar altijd tegen een heuvel op. ´s Avonds gegeten in een restaurantje met uitzicht op de nacht skyline van Recife. Aan het grote plein beneden aan de heuvel nog wat gedronken. Opvallend is dat ook hier (net als in Rio en Nederland) - de Volkswagen Golf standaard wordt afgeleverd aan blinde bestuurders (namelijk volledig zwarte ramen), volledig dove bestuurders (er zit nl. een geluidsinstallatie in met een volume ver boven de normale pijngrens). bestuurders die bang zijn om hun haar te laten zien (altijd verborgen onder een petje). Dit zijn geen vooroordelen, maar wordt gewoon bevestigd door feiten.

Daarna de berg weer beklommen, is maar 10 minuutjes. Kom ik bij de pousada - zit het hek op slot, kan ik er niet in. Bel zoeken, komt er na 5 minuten iemand aan om het hek open te doen. Het is pas half 1....

Vandaag 6 december - wordt wakker van tromgeroffel. Ik heb het idee dat er vanavond een feestje is, gezien alle voorbereidingen overal. Overal muziek, trommels, mensen lopen al in danstenu rond, ik zie het wel vanavond. Het is wel wat gek weer, soms helemaal onbewolkt, en dan komt er opeens een grote grijze wolk waar wat nattigheid uit valt. Maar de straten zijn zo warm dat je het niet eens ziet. Olinda heeft ook nog 2 stranden: maar daar durf ik geen eens zelfs op het zand te gaan lopen. Het ziet er gewoon smerig uit, maar de brazilianen trekken zich hier niets van aan, en liggen hier rustig te zonnen of te zwemmen. Het is ondiep en redelijk stilstaand water achter een strekdam in de zee, dus het spoelt ook niet echt door. Strand komt straks wel op Morro :-)

En ik had nog wat was laten doen in de pousada - mocht niet op rekening en moest cash worden afgerekend. Blijkt dat één van de schoonmaaksters van de pousada de was thuis doet. Is toch mooi.

Terwijl ik hier zit te internetten, komt de eerste groep muzikanten en zangeressen langs. Je ziet gelijk iedereen dansen op straat, gewoon leuk.

Foz do Iguazu

Woensdag de 2e van Sao Paulo naar Foz gevlogen. Bij vertrek in Sao Paulo regende het enorm met ook onweer. Zag later op TV dat Sao Paulo redelijk ondergelopen was. Aankomst in Foz ook regen. Werd hier weer netjes opgehaald door gids, chauffeur met auto; Goed geregeld toch wel door de mensen van Riksja. In de loop van de middag stopte het met regenen, het begon echt te hozen, waardoor ik het idee kreeg dat het hotel verplaatst was naar direct onder de watervallen. Het was echt veel water.
Toen het droog was even snel naar de overkant van de straat naar een churrasadaria. dan betaal je iets van 30 real en komen ze continu bij je langs met beef, kip, pork in allerlei varianten en  kwaliteiten. Goed buffet erbij, smaakte prima.
De volgende dag kreeg ik een prive tour naar de watervallen van Foz - dezelfde gids en chauffeur kwamen mij om 8 uur ophalen om eerst naar Argentinie te gaan om vanaf die kant de immense watervallen te bekijken, onderweg nog even argentijnse pesos gekocht voor de entree, klok een uur teruggezet (andere tijd over de grens) en na het passeren van de douane - waarbij alles geregeld werd door de gids Germano - aanomst in het park. De watervallen zijn schitterend, indrukwekkend en groter dan die van Victoria Falls in Zimbabwe / Zambia.

Lunch aan argentijnse kant, en daarna de falls vanaf de braziliaanse kant bekeken. Herkenningspunten komen dan weer boven van de ochtend.
Om half 6 uiteindelijk weer terug in het hotel.
O ja, en het is de hele dag droog geweest, wel een hoge vochtigheid, maar temperatuur tegen de 30 graden. Prima.
Wasbeer gezien, 2 toekans (en dat gebeurt niet vaak volgens de gids) en nog wat ander vliegend materiaal.
Volgende dag vrijdag de 4e december vliegen van Foz naar Recife met overstap in Sao Paulo, hier even dit verhaaltje gemaakt.

Van Paraty naar Sao Paulo

Dinsdag 1 december: een lange busreis met openbaar vervoer naar Sao Paulo. Om half 10 gaat de luxe bus, heerlijk ruim, ruimte minimaal Business Class en stoelen kan je bijna plat neerleggen. Je moet wel een jas aan, want het is erg koud in de bus. Met 2 toiletstops uiteindelijk om 3 uur in het hotel. Vanaf het busstation moest ik wel een taxi nemen. Maar wat een immens busstation, incl metro station.
Hotel ligt in Centro, en is een anoniem hotel (groot). Ben maar naar een shopping mall gegaan en een braziliaans shirt gekocht en daar ook wat gegeten. Nog wel telefonisch contact gehad met het toekomstige echtpaar, maar daarover later meer.
Het regent in Sao Paulo :-(

Paraty

Vandaag maandag 30-11 alweer de 2e volle dag in Paraty. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat ik met de bus ben opgehaald om van Rio naar Paraty te gaan. Was wel gezellig: tijdens het ophalen van andere reizigers portugese woordjes zitten leren met de buschauffeur. Uiteindelijk om 9 uur iedereen opgehaald en dan werd de bus in de files van Rio gestort, kost gewoon een uur om de stad uit te komen vanaf Copa. Met wat tussenstops voor drinken en in Angra dos Reis uiteindelijk om 2 uur in Paraty. Een leuke Poussada aan de rand van het oude centrum, paar honderd meter lopen. Oude centrum veel oude huizen, maar ook een aantal is verbouwd naar winkel of bar. Het is relatief duur hier, zelfs in vergelijking met Rio. Maar kwaliteit van het eten is goed. Het is alleen zwaar bewolkt hier en zo nu en dan wat nattigheid. Het is alleen heel erg druk in het Paraty, veel Brazilianen en dat betekent ook dat de restaurants gewoon vol zitten, gewoon achteraan aansluiten in de rij als je ergens wil eten.
Paraty is een door de Unesco beschermde plaats: in de 17e eeuw was Paraty een welvarende doorvoerhaven van goud en andere mijnopbrengsten. Toen in de 18e eeuw de weg van Ouro Preto naar Rio de Janeiro af was, liep Paraty leeg. Lange tijd woonden er nauwelijks mensen en het oude centrum werd nooit gerenoveerd. Nu is het centrum een historisch monument met koloniale kerken, pleinen, kunstgaleries en bars/restaurantjes, echt heel mooi. Paraty staat ook synoniem voor cachaça; het basisingrediënt van de nationale drank 'caipirinha'.
Op zondag 29 november een boottocht gemaakt: iemand van de touragent kwam me ophalen bij het hotel, maar zij bracht ook gelijk mijn busticket mee dat ik morgen weer nodig heb. O ja en sochtends om 8 uur werd ik al gebeld dat er om 10.30 uur iemand langs zou komen van de touragent.
Boottocht is prima, het is alleen nog steeds (of eigenlijk wel gelukkig) zwaar bewolkt. Op de boot met iets van 100 brazilianen en 3 nederlanders (er was ook nog een nederlands stel aan boord). Gezellig, paar tussenstops om te zwemmen in lauw water, en natuurlijk flink bijgekleurd. Net niet roze, maar gewoon well done. Is inmiddels bruin geworden. Boottripje duurde bij elkaar 6 uur. En niet te vergeten was er ook nog muziek aan boord.
Kom ik terug in de poussada, hoor ik nederlands praten. Is er net een groep van Djoser aangekomen. ´s avonds (het is zondagavond) bleek dat alle brazilianen weer terug naar huis waren, want de restaurants waren nu uitgestorven, keus zat. Dit keer gekozen om ergens binnen te gaan eten, en dat bleek een goede keuze - even later begint het namelijk te hozen. Je kan nog net niet zwemmen in de straten, maar het scheelt niet veel. Dan maar een extra caiparinha nemen :-)

Op de maandag gewoon door het dorpje gelopen, het zonnetje schijnt goed en brand goed, en wat gebabbeld met wat verdwaalde brazilianen. Sta ik ergens voor een huis met 6 tegels ingemetseld met boten en een stadspoort. Dacht ziet er wel Nederlands uit, nog eens goed kijken - is het een tekening van Anton Pieck van Zierikzee op op een tegel. Zit je in de middel of nowhere....
Bij de Poussada wat zitten lezen in de middag en op een gegeven ogenblik maar gaan babbelen met de groep Nederlanders van Djoser. Zij waren bijna aan het einde van een 4 weekse trip vanuit Chili en Argentinie naar Rio. Zij zaten maar één dag in Paraty, wat gewoon te kort is vind ik.
Maar hoe klein kan de wereld zijn: hoor ik iemand praten over Mijnsheerenland, waarbij niemand wist waar dat lag, ik wel omdat moeders daar woont, blijkt dat haar ouders ook in Mijnsheerenland wonen en dat ze op dezelfde school in Oud Beijerland had gezeten, alleen een 8 jaar later. En had ook nog op het Wijnhaveneiland een tijdje gewoond.

Day tour Rio

Hier komt nog wat over een dagje toeristisch Rio. Corcovado, Poa de Azucar, Sambadrome, Maracana, en de kathedraal (ofwel bloempot)

Vrijdag 27 november: via mijn taxichauffeur van de airport een day tour geboekt voor Rio. Ik wordt om 8.45 opgehaald met een bus; Maar om 9 uur nog geen bus, en komt heel toevallig diezelfde taxi chauffeur binnen om andere gasten op te halen. Hij ziet mij zitten en gaat gelijk bellen waar de bus blijft. Gewoon kenmerkend voor de behulpzaamheid van de Brazilianen, ik maakte me nog nergens zorgen over gezien alle files in Rio. Busje komt zo, tijdens het bellen stopt deze nl. voor de deur. Dan een tour met als eerste naar de Kathedraal in Centro. Dit is een immense kathedraal met plaats voor 20.000 mensen tijdens het bezoek van de Paus jaren geleden. Het heeft helemaal niets weg van een kerk aan de buitenkant, de mooiste beschrijving die ik tot nu ben tegengekomen was: een omgekeerde bloempot, en dat klopt wel. Binnen in de kerk 4 immens gekleurde ramen, van grondlevel tot aan de top, en dat is iets van 90 meter, Deze beelden alle 4 wat uit, maar de beschrijving heb ik even niet bij de hand. Ook wordt de eerste kerststal al gebouwd met vooral veel gekleurde en knipperende lichtjes.

Daarna naar de Pao de Azucar ofwel Suikerbroodberg. Vanaf de top van deze berg heb je een mooi overzicht van Rio, bijvoorbeeld de Copacabana, Corcovado en het binnenlandse vliegveld. Om daarboven te komen moet je de kabelbaan gebruiken, en bij de eerste berg overstappen.

Lunch in een braziliaans restaurant: hier komen de obers continu langs meet een grote spies met vlees, en snijden ter plekke een stuk af. Zij wijzen op de placemat aan wat je nu krijgt, is allemaal prima te eten. Uitgebreide saladebar. Naast mijn tafel zaten wat Amerikanen, daar even mee gepraat, die waren alleen even voor 5 dagen naar Rio gekomen - let op 4 uur vliegen uit Colorado naar Miami en dan nog eens 9 uur vliegen vanaf Miami. Klaarblijkelijk hebben Amerika en Brazilie ruzie, want Amerikanen moet betalen voor een visum, prijs rond de 150 US dollar per persoon voor single entry. Dan kan je niet naar Foz do Iguazu - de watervallen, want dan ga je ook naar Argentinie.

In de middag naar het beroemde beeld van Christus boven op de berg Corcovado. Tegenwoordig roltrappen voor het laatste stuk Ik heb de goedkope tour geboekt, want ik ga niet met de trein helemaal naar boven, maar met 2 verschillende minivans. Het beeld staat op een berg van 900 meter hoog. Mooi uitzicht naar de Suikerbroodberg, maar ook Maracana, Sambadrome en mijn hotel.

Na het afdalen een korte stop bij het Maracana stadion, in het verleden konden in dit immense voetbalstadion 200.000 mensen, nu is het alleen een bustochtje eromheen. daarna langs het Sambadrome rijden. Hier mogen de  18 beste carnavalsgroepen van Rio doorheen dansen etc. tijdens het carnaval, en daar komen ook de beelden vandaan die je op de tv ziet.
's Avonds weer naar een kilorestaurant, en op de Copacabana echte Havaianas gekocht (slippers), maar voor 10 real heb ik mijn twijfels of deze wel echt zijn. Bij een barretje aan Copa onder het genot van een pilsje in gezellig gesprek geraakt met een brazilaanse - amerikaanse (dubbele nationaliteit, oei gevaarlijk). Bar ligt echt aan de zee, en nog gewoon 30 graden 's avonds.

Reizen en Rio

Na een toch wel erg lange reisdag aangekomen in Rio.
Het begon met een hele snelle treinreis van Rotterdam naar Schiphol in 20 minuten met de Fyra, de voorloper van de HSL. Dat was wel een prima begin. Ruim de tijd op Schiphol om de rugzak in te checken (en doorlabelen naar Rio).  Op Schiphol toch alvast maar wat gegeten, de vlucht naar Lissabon ging pas om een uur of 7 savonds, en dan krijg je toch wel trek. Dat was maar goed ook, want het eten was niet echt denderend aan boord, een onduidelijk broodje met iets van wat ooit ananas was geweest. Aankomst in een regenachtig Lissabon. Door de douane daar voor het eerst te maken met het electronische paspoort. Je moet je paspooort scannen, in een glazen sluis gaan staan, en in de camera kijken, en dan wordt die foto vergeleken met de foto van het paspoort. Dat was trouwens wel de kleurenfoto die ik had ingeleverd, terwijl het paspoort zelf een zwartwitfoto bevat. De foto kwam overeen, en dan gaat de volgende deur open. Geen idee wat er gebeurt als het niet matched, had ik er misschien nu nog gestaan. Maar er komt voor deze controle dus geen mens meer aan te pas. De wachtruimte voor de vlucht van Lissabon naar Rio stelt niet veel voor, je kan wat kleine snacks kopen en dan houdt het op. Voor de rets is het gewoon druk. Een middernachtelijke excursie per bus over het vliegveld van Lissabon, en instappen. Op tijd vertrokken (23.50 lokale tijd, dat is al tien voor 1 in Nederland. Vliegtuig zit vrijwel helemaal vol. Redelijk eten onderweg, maar het was wel een slechte weg. Vanaf de Canarische weilanden moest de gordel om, en het was echt wel een weg met veel bobbels. Op tijd geland, en het koste een 3 kwartier om door de douane te heen komen, gewoon druk. Kom ik aan, zie ik gelijk mijn rugzak aankomen, naar buiten en daar staat inderdaad iemand met een bordje met mijn naam. Hij staat voor de deur met de auto en in ruim een uur vanaf de airport naar het hotel. Het is midden in de spits, want de aankomst met het vliegtuikg was om half 8 sochtends. En ook in Rio hebben ze files, en lijken wel erger dan Nederland. Zonder files schijnt het maar een kwartier te zijn naar het hotel. Onderweg even gestopt bij de pinautomaat: op zich geen probleem alleen na 5 minuten zij het apparaat- de telling klopt niet,, begint een hoop herrie te maken, dus maar ik op cancel tig keer gedrukt en pas toen het openingsscherm weer kwam een andere automaat gepakt, er stonden er wel een stuk of 10 in de bank. Dat was binnen 30 seconden klaar.
Inschrijfformulier ligt al klaar bij de balie, en ik kan gelijk naar mijn kamer. Even opfrissen en nog even wat ontbeten - ananas en meloen en papaya en banaan.
Vanaf het dak van het  hotel is de Corcovado (het Christusbeeld) goed te zien, en op het dak van het hotel (15 verdiepingen) is een zwembadje en sauna. Prima hotel, aparte zithoek op de kamer en een luxe badcel met douche cabine en een bidet.
Temperatuur is hier prima - een graadje of 30 a 35 en licht bewolkt. Het is 5 a 10 minuten lopen naar de Copacabana, en het is daar best wel druk voor een door de weekse dag. En Braziliaanse bikini´s zijn soms wel erg klein, alleen de noodzakelijke delen worden dan bedekt. Maar ja als je dan een witte bikini aantrekt en je gaat even douchen, dan had je ook niets aan kunnen doen :-) Zwemmen mocht niet, rode vlag hoge golven en veel stroming.
Ergens achter Ipanema gelunched, churrasco (gewoon een flinke lap vlees) , op de terugweg naar het hotel zag ik dit internet cafe. So far so good .
O ja , het is hier in Rio 3 uur vroeger in vergelijking met Nederland.

Rio bant kokosnoot van stranden

Dan ben ik net weg, een verse kokosnoot is wel lekker

RIO DE JANEIRO - Rio de Janeiro gaat de verkoop van kokosnoten op haar stranden verbieden. Vanaf 1 december mogen handelaren de uiterst populaire dorstlessende versnapering niet meer aanbieden.

Het bestuur van de Braziliaanse stad spreekt van een noodzakelijke hygiënische maatregel. Elke avond liggen er stapels kokosnootdoppen op de stranden. De afvalbergen zijn een doorn in het oog van velen en trekken ratten aan. Dagelijks moet tot dertig ton kokosvruchten worden opgeruimd.

De burgemeester van Rio is uitsluitend bereid de maatregel in te trekken als alle badgasten zelf hun rommel gaan opruimen. Rio de Janeiro is een van de steden waar in 2014 de wereldkampioenschappen voetbal worden gehouden. De metropool organiseert ook de Olympische Spelen van 2016.

Toevoeging op 30-11:
Langs de Copacabana zitten heel veel kleine tentjes waar je verse, jonge kokosnoot kan kopen en drinken en eten. Het barst daarvan, dus dat zal inderdaad veel rommel geven. Maar nu zijn ze er nog en zijn ze erg lekker.

Het actuele weer in Brazilië

Rio de Janeiro:

Het weer in Rio de Janeiro

Salvador en Morro de São Paulo:

Het weer in Salvador

De voorbereidingen

Inmiddels zijn zowel het intercontinentale ticket als alle binnenlandse vluchten geboekt. Alle hotels / poussada's zijn inmiddels bevestigd via de reisorganisatie.
Deze reis heb ik dit keer niet geboekt bij één van de bekende reisorganisaties, maar bij http://www.brazilieonline.nl/, en zij boden zgn. bouwstenen aan. Voor deze trip kwam dat prima uit, en door de bouwstenen is de reis ook flexibel. Telefonische contacten met deze organisatie waren goed, en zij waren ook enthousiast over Brazilië.
Alleen de laatste dagen - op het eiland Morro de São Paulo, voor de kust van Salvador - heb ik alles zelf geregeld. Een poussada aan het 3e strand en voor het bezoek aan de trouwerij daar een poussada in het dorp.

De globale route die ik de komende weken ga doen - en zoals ingetekend op Google Maps:
A = Rio de Janeiro
B = Parati
C = São Paulo
D = Foz do Iguazu
E = Olinda (Recife)
F = Salvador en Morro de São Paulo

Doe je dit per auto dan is het slechts 5800 kilometer en doe je er volgens Google Maps meer dan 3 dagen over.

Om je een idee te geven van de afstanden tussen de verschillende plaatsen: van Rio de Janeiro naar São Paulo (A naar C) is 550 kilometer. Hemelsbreed is het van Foz naar Recife (D naar E) ongeveer 3400 kilometer, met het vliegtuig is het 5 1/2 uur vliegen.vakantierichard

Pousada's en hotels in Brazilie

Bij deze reis in Brazilie heb ik in de volgende pousada's en hotels overnacht. De één beter dan de ander, maar allemaal waren het prima plekken om te overnachten. Zowel de hotels als een deel van de reis is in Nederland geboekt via Brazilieonline http://www.brazilieonline.nl/ (of: http://www.riksjaonline.nl/) en dat is prima bevallen. De modules van de bouwstenen werkte prima, en ook de begeleiding van de lokale travel agents was goed geregeld.

Waar heb ik overnacht?
Hotel Rio Premier Copacabana: http://www.premier.com.br/english/index.asp?idioma=ing
Paraty Pousada Principe: http://www.pousadadoprincipe.com.br/iinicial.htm
Hotel Sao Paulo Braston: http://www.braston.com/engl_sp/index3.htm
Hotel Foz do Iguazu Rafain Centro: http://www.rafaincentro.com.br/english/

Olinda Pousado Cuatro Cantos: http://www.pousada4cantos.com.br/english/mainen.htm
Salvador Pousada Pilar: http://www.pousadadopilar.com/

Morro de Sao Paulo Pousada Aparecida do Mar: http://www.pousadaaparecidadomar.com.br/
Morro de Sao Paulo Pousada Passargada: http://www.pousadapassargada.com.br/localizacao-morro-de-saopaulo.php

Landen waar ik tot nu toe ben geweest

visited 42 states (18.6%)
Create your own visited map of The World